- qeyri-ictimai
- sif. <ər.> İctimai olmayan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xüsusi — sif. <ər.> 1. Ancaq ayrıca bir şəxsin özünə aid olan, özü ilə bağlı olan, özünə xas olan; şəxsi, fərdi. Xüsusi təşəbbüs. Başqasının xüsusi həyatına qarışmaq. – <Məcid Əfəndi:> Yaxşı ki gəldiniz, sizinlə xüsusi bir işim daha var. . H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arakçeyevçilik — is. <Rusiya çarı I Aleksandr dövründə nazir olmuş Arakçeyevin adından> 1. XIX əsrin əvvəlində Rusiyada: qeyri məhdud polis istibdadı, hərbi zümrənin başlı başınalığı və xalq üzərində cəbr və zülm rejimi. 2. məc. Bir ovuc adamın ictimai… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tısbağa — is. zool. Bədəni sümük qınla örtülü, qısa ayaqları ilə çox yavaş hərəkət edən, ayaqlarını və başını qının içində gizlədən sürünən heyvan. Quru tısbağası. Dəniz tısbağası. Bataqlıq tısbağası. – Bir ilan, bir dəvə, bir də tısbağa; Yoldaş olmuşdular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xunta — <isp. junta – toplanma, birləşmə> İspaniyada və Latın Amerikası ölkələrinin çoxunda ictimai siyasi təşkilat və birləşmələrin adı; hərbi çevriliş nəticəsində hökumət başına keçən hərbçilər dəstəsi. Yasaq olan bir ölkədə; Qatı zülmət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoldaşlıq — is. 1. Yoldaşlar arasındakı əlaqə əsasında əmələ gələn yaxınlıq; dostluq. Yoldaşlıq duyğusu. Yoldaşlıq vəzifəsi. Yoldaşlıq münasibəti. – <Süleyman:> Yox, bu, yoldaşlıq haqqında namərdlik olar. Ü. H.. 2. Yol, səfər arqadaşlığı; rəfaqət.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti